Schapen

Ikzelf heb jaren op een Dagbehandeling voor Jong Dementerenden gewerkt. Een afdeling die ook onder de BV Thuiszorg valt. Sommige dingen vergeet je nooit meer. Onderstaande stukje heb ik toen voor het personeelsblad geschreven en als ik het teruglees doe ik dat nog steeds met een lach op mijn gezicht. 

Wij hebben de taak op ons genomen iedere dag de schapen op het landje voor Bornholm te voeren. Na de koffie gaan we met de hele groep richting schapen. Iedereen heeft een taak. Wim haalt de sleutel bij de receptie, de schapen staan tenslotte veilig achter een afgesloten hek. Abdul vult een gieter met water. Gerrit geeft het stro aan. Enzovoorts. Zodra ze ons aan horen komen beginnen ze al te blèren.


Maar vorige week regende het. En dus gingen Wim, zo trouw als hij is, en ik met z’n tweeën richting weide. De rest bleef binnen. Ik ga het hok in en Wim geeft het eten aan. Nog even het water bijvullen. Terug naar het hek… Paniek!
Het hek staat hij open! Wim staat naast het hek en achter hem staan drie schapen. Buiten de omheining! In gedachten zie ik de schapen al op de busbaan van de Zuidtangent wandelen en een ware verkeerschaos creëren. Deze ervaring is nog veel dramatischer dan de keer dat een schaap tussen mijn benen door wilde gaan en ik op die manier bijna achterop het schaap door de wei ging. ,,Wim help!”, roep ik. Wim draait zich om en heeft een helder moment. Hij klapt in zijn handen. Een van de schapen besluit dat dit toch wat bedreigend is en keert om, richting veldje. En zoals het schapen behoort, volgen de andere hem al gauw. Mijn hart klopt in mijn keel.

Sindsdien is Wim mijn vaste schapenpartner. Hij vindt de verantwoordelijkheid heerlijk. Daar krijg je niet veel van in een verpleeghuis. Ik bel hem dan ook direct op als ik hoor dat ‘onze’ schapen in verwachting zijn. ,,Gefeliciteerd”, hoor ik hem aan de andere kant van de lijn mompelen. ,,Nu maar hopen dat hij begreep wie er zwanger is”, grap ik tegen een collega.

Wim had het heel goed begrepen. Enthousiast wilde hij een verzorgster vragen het goede nieuws aan huisgenoot Frans te vertellen.

Een verhaal van: Mara van Limbeek,,Wil je doorgeven dat Frans zwanger is?”